Sindbad Camp, ons eenvoudig 'hotel' in Dahab voor en na de woestijnreis. Schoon, een bed, een douche en toilet, meer niet, maar wel direct aan zee en meer hadden we eigenlijk ook niet nodig.
Zonsopkomst op de dag van de start van onze woestijnreis.
Eish, mijn kameel. We mochten onze 'eigen' kameel voor de tocht kiezen en ik viel voor Eish vanwege z'n lieve ogen. Later leerde ik hem vooral herkennen aan z'n schattige pluizige oortjes. Eish betekent 'leven' in het Arabisch. Joyce vertelde tijdens de reis dat Eish (bijna?) blind was geweest aan een van z'n ogen maar gelukkig met een operatie weer geholpen kon worden. Om zijn rechteroog heen zag je nog een cirkel rand waar de haren waren weggeschoren. Zoals gezegd, een lieve, rustige kameel die het liefst ergens achteraan sjokte, weg van de groep (totaal 10 Nederlanders, Joyce en 8 Bedoeinen en daarnaast 19 kamelen plus 1 babykameeltje van 2 maanden oud).
Onze eerste overnachtingsplek (meteen ook de koudste nacht, tegen het vriespunt). Rond 4 uur 's middags kwamen we meestal aan bij onze overnachtingsplek en was het de bedoeling dat je je matje, slaapzak en rugzak ergens neerlegde voor het donker werd. Er waren shelter tentjes tegen de wind voor wie het wilde. De 1e nacht vond ik het nog wat spannend om zo buiten te slapen, maar het voelde meteen al erg veilig. Zalig om 's nachts de heldere sterrenhemel te kunnen zien en 's ochtends wakker te worden met de opkomende zon en uitzicht op alle kamelen.
2e dag tijdens de lunchstop. Eish (links) en rechts volgens mij de kameel van een reisgenoot. Zo rond dag 2/3 kon ik mijn kameel herkennen temidden van de rest - wel zo handig aangezien we onze eigen kameel de schillen van onze dagelijkse sinaasappel 'moesten' (konden) geven.
Had ik al gezegd dat ik een erg lieve kameel had met schattige pluizige oortjes? :-)
Een van de vele gezichten van de Sinai woestijn.
Lunchpauze. 's Ochtends na het ontbijten (rond 9 uur) reisden we ca. 2 uur op onze kamelen naar de lunchplek. Daar maakten de Bedoeinen eerst een vuurtje voor de thee/koffie, kregen we een koekje + sinaasappel, en werd de lunch bereid - een warme maaltijd van rijst of pasta met groente, linzen en/of tonijn. De eerste dag was het nog even wennen voor iedereen (hoe lang duurt de 'pauze'?), maar daarna ging ieder z'n eigen weg met lezen, klimmen, luieren of muziek luisteren.
Een ander gezicht van de Sinai woestijn. Bijna een maanlandschap, waarbij je goed ziet hoe immens uitgestrekt alles is.
Beetje cliche foto, maar hoort er ook bij, niet waar?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten